Fatma Altun

De afwisseling. Mijn kerntaak is om zowel op inhoudelijk als relationeel vlak het contact tussen leerlingen en hun ouders enerzijds en het CLB anderzijds te ondersteunen en te verbeteren. Ik kom dus in aanraking met alle facetten van de CLB-begeleiding, wat voor veel variatie in mijn werkdagen zorgt.

Noem één ding waarvan je de voorbije week gelukkig werd.

Een mama die aan het begin van een gesprek erg gespannen en angstig binnenkwam, zei op het einde: ‘Ik kan terug ademen. Ik dacht dat jullie mijn kind zouden afpakken.’

Waarover ben je fier op je werk?

Dat ik het vertrouwen van ouders kan krijgen als we met het CLB een traject opstarten. Het is mijn taak om ouders met een interculturele achtergrond goed te informeren over de werking van het CLB, wat hun rechten en plichten zijn. Ik vertel hen dat het CLB geen boeman is, dat we gratis werken en we - in het belang van leerling en ouders - ook samenwerken met de school maar er geen deel van uitmaken … Het voordeel is dat ik als CLB’er weet waarover ik praat. Ik maak deel uit van die organisatie. Dat is het grote verschil met een tolk.

Wat maakt je gelukkig?

Ouders die na een gesprek kunnen vertrekken met een goed en gerust gevoel, ook al is de inhoud van de boodschap niet altijd even positief.

Hoe wil je dat collega’s jou zien?

Tijdens teambesprekingen van een casus: als iemand die het belang van waarden en normen in een cultuur inbrengt en er duiding bijgeeft.

Noem 1 ding dat je job zou oppimpen.

Dat mensen diversiteit vanzelfsprekend vinden. Onbekend is spijtig genoeg soms onbemind. Het is niet omdat je een interculturele achtergrond hebt dat je van een andere planeet komt. Een CLB-collega die een hoofddoek draagt, kreeg bijvoorbeeld onlangs nog de vraag: ‘Werk jij wel bij het CLB?’ Als ICB probeer ik de brug te zijn tussen culturen. Ik hoop dat er voor die brug aandacht blijft zodat we in harmonie samen kunnen leven. Het moet toch mogelijk zijn om er samen iets positiefs van te maken?

Waarvoor zei iemand tegen jou ‘dankjewel’?

Het leuke aan ICB is dat je bijna elke dag een dankjewel krijgt. Van collega’s op het CLB, ouders, een leerkracht, een leerling …

Wat geeft jou goesting om er een lap op te geven?

Dat ik jongeren met een interculturele achtergrond toekomstperspectief kan geven.

Welk boek zou echt elke clb’er moeten lezen?

Halal of niet? Alle vragen omtrent islam en onderwijs in Vlaanderen beantwoord van Khalid Benhaddou en Emilie Le Roi. Je vindt er veel verduidelijking over de verschillende subculturen binnen de moslimgemeenschap, waardoor je mensen van diverse culturen en geloofsgemeenschappen beter begrijpt.

Wat doet deugd in je contacten?

Dat we als ICB de rode draad kunnen zijn in een traject met een leerling en zijn ouders. Ook al komen ze tijdens dat traject soms in aanraking met verschillende CLB-medewerkers, ik blijf de constante. Dat geeft hen vertrouwen dat het goed komt.

Uit Caleidoscoop, jaargang 33 nr. 2 (2021)

Foto: Willem Rosiers